ЗАРИСОВКИ к 7-му АРКАНУ ТАРО

 
 
 

НА ГЛАВНУЮ

СБОРНИК

ЗАРИСОВКИ

ССЫЛКИ

 БИБЛИОТЕКА 

 

ЛАТИНСКО-РУССКИЙ СЛОВАРЬ

 

 

 
 

invo

I: in: inva - inve - invi - invo - invu

   

invocātio, ōnis f [invoco] призывание (deorum Q). [B.32]

 

invocātīvus, a, um призывающий, инвокативный (orationis species Boët). [B.32]

 

invocātor, ōris m призывающий (i. daemonum CTh). [B.32]

 

I invocātus, a, um part. pf. к invoco. [B.32]

II in-vocātus, a, um [voco] незваный C; непрошенный, неприглашённый Pl, Ter, Nep. [B.32]

III invocātus, (ūs) m отсутствие вызова (injussu atque invocatu meo Fronto). [B.32]

 

in-voco, āvī, ātum, āre 1) призывать (deo; testes L; in auxilium Q); приглашать (aliquem ad communem fortunam defendendam C); 2) называть, именовать (aliquem regem, dominum QC). [B.32]

 

 
     
 

involātus, (ūs) m [involo] летание, полёт (alĭtis C). [B.32]

 

involgo v. l. = invulgo. [B.32]

 

involito, —, —, āre [intens. к involo] 1) летать, порхать, носиться (над) (i. terris Eccl); 2) развеваться (comae involĭtant umeris H). [B.32]

 

involn- арх. = invuln-. [B.32]

 

in-volo, āvī, ātum, āre 1) влетать (intro in villam Vr; nidis Col); 2) набрасываться, бросаться, нападать (aliquem PM и aliquid T; ad или in aliquem bAl, Ap); вцепляться (alicui in oculos, in capillum Ter; oculis LM); 3) захватывать, завладевать (i. in possessionem alicujus C; provinciam C); похищать (alicui anulum Pt; aliquid ex hereditate Pt). [B.32]

 

in-volucer, cris, cre (ещё) неоперившийся, не умеющий летать (pullus AG). [B.32]

 

involūcre, is n [involvo] салфетка, платок Pl. [B.32]

 

involūcrum, ī n [involvo] 1) покров, покрывало, обёртка, чехол (clipei C; chartarum PM); 2) прикрытие (per involucra atque integumenta aliquid perspicere C). [B.32]

 

involūmentum, ī n Vlg, Aug = involucrum. [B.32]

 

involuntāriē невольно, непреднамеренно Boët. [B.32]

 

in-voluntārius, a, um непроизвольный (emissio urinae CA). [B.32]

 

in-voluntās, ātis f нежелание Tert. [B.32]

 

involūtē скрыто, темно (queri Spart). [B.32]

 

involūtio, ōnis f [involvo] 1) свёртывание (corporis CA); 2) завиток Vtr. [B.32]

 

in-volūto, —, —, āre [intens. к involvo] закутывать, завёртывать (aliquid Aug). [B.32]

 

involūtus, a, um 1. part. pf. к involvo; 2. adj. 1) завитой, спиральный (canales Vtr); 2) окутанный тьмой, тёмный, запутанный, трудный (res involutas explicare C). [B.32]

 

in-volvo, volvī, volūtum, ere 1) катить вверх, вкатывать, взгромоздить (aliquid alicui rei): Ossae i. Olympum V громоздить Олимп на Оссу; 2) скатываться: i. secum (в своём падении) увлекать с собой (silvas, armenta virosque V); involvi alicui rei V скатиться (рухнуть) на что-либо; 3) обёртывать, заворачивать, окутывать (laevam togā Q); обкладывать (poma argillā Pall); обволакивать (aliquid fumo O; diem umbrā V; vera obscuris V); маскировать (bellum pacis nomine C); скрывать (res ab ipsā naturā involutae C); погружать, вовлекать (atro bello Italiam Sil); 4) se i. и pass. involvi проникать, проскальзывать, вкрадываться: si quā iniquitas involveretur T если вкралась какая-либо неправильность; se i. погрузиться, уйти с головой, предаться (litteris C; otio PJ), облекаться, прикрываться (suā virtute H) или запутываться (laqueis interrogationis PJ). [B.32]

 

involvulus, ī m [involvo] червяк или гусеница (свёртывающаяся в клубок) Pl. [B.32]