ÇÀÐÈÑÎÂÊÈ ê 7-ìó ÀÐÊÀÍÓ ÒÀÐÎ |
||||||
|
||||||
detu |
||||||
dētulī pf. ê defero. [B.32] |
||||||
dē-tumēsco, tumuī, —, ere ïåðåñòàòü íàáóõàòü, ò. å. óëå÷üñÿ (stagna lacūsque detumuerunt St); óòèõàòü (imber detumuit Pt; ïåðåí. odia detumescunt Pt). [B.32] |
||||||
dē-tundo, —, tūnsum, ere ðàçáèâàòü (digitos pedum ob lapides Ap). [B.32] |
||||||
dē-turbo, āvī, ātum, āre 1) íèçâåðãàòü, ñáðàñûâàòü (statuam C; aliquid de tecto Pl); ëîìàòü, ñíîñèòü (aedificium C): caput alicujus terrae d. V îòðóáèòü êîìó-ëèáî ãîëîâó; 2) âûáèòü, ñãîíÿòü, ïðîãîíÿòü (nostros de vallo Cs; hostes ex stationibus L); 3) ëèøàòü (d. aliquem de fortunis omnibus C; deturbari spe è ex magnā spe C; d. aliquem possessione C). [B.32]
dē-turpo, —, —, āre óðîäîâàòü, (î)áåçîáðàçèòü (aliquem aliquā re Su; poma rugis PM). [B.32] |
||||||